Do strony P. Müldnera-Nieckowskiego

Dante Alighieri, 1964 Brąz lany. Średnica ok. 12 cm

Wiesław Müldner-Nieckowski (własc. Emil Wiesław Müldner-Nieckowski), ojciec Piotra; ur. 1915 Zator, zm. 1982 Warszawa. Rzeźbiarz, malarz i architekt wnętrz. Przed wojną ukończył we Lwowie prawo (nigdy nie uprawiał tego zawodu), studiował sztuki piękne w Paryżu i Wiedniu. Tworzył głównie rzeźby figuralne i pomniki (np. wiele rzeźb na warszawskim Starym i Nowym Mieście, w rekonstruowanych po zniszczeniach wojennych budynkach, parkach i na placach w Warszawie; pomnik Stefana Żeromskiego w Warszawie na warszawskiej Woli). Często rzeźbił w kamieniu metodą en taille-directe (kucie bezpośrednio w materiale, bez uprzedniego modelowania w glinie). Typowym przykładem zastosowania tej techniki jest marmurowy pomnik przedstawiający Adama Mickiewicza, znajdujący się w hallu Biblioteki Publicznej Głównej m.st. Warszawy przy ul. Koszykowej. Stworzył liczne medale. Był współtwórcą nowego kierunku w medalierstwie. Jako jeden z pierwszych odszedł od tradycyjnej, geometrycznej (kolistej lub wielokątnej) formy medalu. Do perfekcji doprowadził sztukę rzeźbienia płaskiego, które daje wrażenie pełnej rzeźby (por. zdjęcie obok; medal jest niemal zupełnie płaski, ale relief "łapie światło", jakby był wypukły). Mistrz rysunku, niezawodny portrecista, chętnie zajmował się malarstwem (pejzaże, portrety). Przejeżdżając przez Białobrzegi Radomskie nad Pilicą, warto zajrzeć do kościoła, w którego bocznych nawach wiszą dwa duże obrazy przedstawiające św. Pawła i św. Rocha. Uprawiał też grafikę (teki tematyczne - drzeworyty i linoryty) oraz rekonstrukcję i konserwację rzeźb zabytkowych. Pozostawił ogromny dorobek artystyczny. Zmarł nagle w pełni sił twórczych, w 67 roku życia.

Dzięki osiągnięciom artystycznym i organizacyjnym rozsławił polskie medalierstwo na świecie.
Otrzymał wiele prestiżowych nagród artystycznych, m.in. Miasta Paryża, M. St. Warszawy, nagrody państwowe. Był laureatem licznych konkursów malarskich, medalierskich (np. we Włoszech i Francji) i rzeźbiarskich (np. na pomnik Buddy w Indiach, na pomnik Chana Asparucha w Bułgarii).
Przez długie lata, aż do śmierci był delegatem na Polskę i wiceprezesem FIDEM (Międzynarodowej Organizacji Medalierskiej z siedzibą w Paryżu).
Stworzył Komisję Medalierską w Związku Polskich Artystów Plastyków, zrzeszającą i promującą liczne grono polskich medialierów.

Liczne prace w zbiorach muzealnych, m.in. w Muzeum Medalierstwa we Wrocławiu, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, Muzeum Narodowym w Warszawie i wielu innych, a także w zagranicznych muzeach (np. British Museum) i zbiorach prywatnych. Jego prace (zwłaszcza medale, cieszące się niesłabnącym powodzeniem wśród kolekcjonerów, i rysunki) osiągają obecnie w galeriach sztuki i na giełdach bardzo wysokie ceny.
Prace Müldnera zostały skatalogowane i opisane.

Fryderyk Chopin. Brąz lany.
Średnica ok. 5 cm.

Piśmiennictwo: Katalog dzieł W.M.-N. w archiwum rodzniny Müldner-Nieckowskich oraz w Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu. Katalogi wystaw indywidualnych i zbiorowych. Katalogi muzealne. Dokumentacja Muzeum Ziemi Lubuskiej (w którym znajduje się największa kolekcja prac W.M.-N.). Bogata, ale rozproszona literatura przedmiotu. Por. też hasło w Encyklopedii Powszechnej PWN.