Obie formy są poprawne, z tym że pisownia adjuwant, adjuwantowy jest minimalnie częstsza.
Pisownia adjuwant, adjuwantowy jest historycznie uzasadnioną pochodną zapisu dawniej używanego wyrazu juwant ('pomocnik', od łac. iuvo, -are, iuvi, iutum 'pomagam, wspieram, sprzyjam'); por. S.B. Lindego "Słownik języka polskiego" (1855), gdzie występuje pisownia z "j": juwant (słowo już wtedy nieużywane).
Natomiast pisownia adiuwant, adiuwantowy z "i" jest zgodna z dzisiejszymi zasadami ortografii (dla porównania: piszemy adiunkt, a nie *adjunkt; adiustacja, a nie *adjustacja, mimo że: justować).
Żaden z tych dwóch zapisów nie utrwalił się w piśmiennictwie jako zdecydowanie przeważający, stąd oboczność; por. np. "Wielki słownik wyrazów obcych PWN", gdzie podaje się obie formy.
Przypominam, że w wypadku oboczności obowiązuje reguła jednolitej pisowni: w konkretnej publikacji piszemy albo tylko "adjuwantowy", albo tylko "adiuwantowy".
